Каморка

Случайно в руки попала книга молодой белорусской поэтессы Вальжины Морт
Стихи не однозначны, но, по моему, писателю есть о чем сказать, и делает она это красиво.

Любителям славянской поэзии на пробу (перевод Элизабет Элкерс Райт и Франца Райт):

мая бабуля
ня ведае болю
яна думае што
голад – гэта ежа
галота – гэта багацьце
смага – гэта вада…….

my grandmother
doesn’t know pain
she believes that
famine is nutrition
poverty is wealth
thirst is water…….

******

такое белае тваё цела
што ляжу на iм як на сьнезе
у нас кожную ноч – зiма

your body is so white
that it falls on me like snow
every night is a winter

*******

памяць пра цябе – як iголка у сене
якую адшукаць не магчыма
але куляючыся з iншым мужчынам
у той адрыне
кожны раз баюся яе уколу

the memory of you
is like a needle in hay
that cannot be found
but every time tumbling with another man
in that hayloft
i’m scared that it will sting me